قواعد استناد کردن به مطالب در مقاله نویسی

قواعد استناد کردن به مطالب در مقاله نویسی

. آموزش مقاله نویسی 

.

مطالبی را که قرار است به آن ها استناد نمایید، تعیین کنید.

 پیش از اینکه نگارش مقاله ی خود را شروع کنید، مشخص نمایید که گنجاندن چه مطالبی از کار دیگران به غنای کار شما کمک خواهد کرد؛ این مطالب از چه اهمیتی برخوردارند و بنابراین در کجای کار شما و چگونه آورده می شوند. وقتی می خواهید این مطالب را در دل مطالب خودتان بیاورید، باید چیدمان به صورتی باشد که وجود این مطالب موجب سکته در کار و عدم تناسب نگردد. یکی از مسأله های مهمی که در ارزیابی مقاله ها مدنظر قرار می گیرد، استفاده ی از منابع معتبر و نحوه ی مستند کردن است.

.
 نحوه مستندسازی در داخل متن را تعیین کنید.

 روشهای گوناگونی برای مستندسازی در داخل متن وجود دارد و معمولاً نشریه ها روش مستندسازی خود را در بخش راهنمای مقاله ذکر می کنند. معدودی از نشریه ها از مستند سازی در پانوشت و معدودی نیز در پی نوشت استقبال می کنند که این روش ها زیاد مورد پذیرش نیست.

.

نحوه ی مستندسازی در داخل متن بر اساس ای پی ای

در این شیوه که به روش مولف/ تاریخ انجام می گیرد، منابع نقل قول در خود متن ارائه می شود و به خواننده کمک می کند به صورت بی درنگ به مراجع یا مولفان یا تاریخ انتشار دست یابد. اما، باید به یاد داشت که این شیوه ی مستندسازی وقتی مفید است که خواننده تنها به اطلاعات مربوط به مولف یا تاریخ بسنده نماید و به اطلاعات کامل در مورد منبع موردنظر نیاز نداشته باشد. برخی از متخصصان برای دستیابی آنی به منابع، مستندسازی در پانوشت را پیشنهاد می کنند، اما پانوشت فقط جای توضیح یا روشن کردن مطلب است و بنابراین ارائه ی سند در آنجا نمی تواند به عنوان مستند کردن به حساب آید.

.

 پس لازم است برای مستند کردن در داخل متن قواعد و اصولی را رعایت کرد که عبارتند از:

•  در جای مناسبی از متن که معمولاً در پایان نقل قول است پرانتز باز نموده، ابتدا نام مولف را بنویسید، بعد یک ویرگول گذاشته و به فاصله ی یک حرف سال انتشار اثر را ذکر کنید.

•  گاهی تصمیم می گیرید متن و شیوه ی نگارش خود را از یک نواختی خارج سازید. در این حالت، می توانید نام مولف را در متن بیاورید و سال انتشار را در داخل پرانتز قرار دهید.

•  وقتی که در یک بند به صورت مکرر از یک منبع نقل قول می کنید، ذکر تاریخ برای مرتبه ی دوم و به بعد الزامی نیست، مشروط به این که منابع دیگری با نام مولفان همنام با مولف مورد نظر وجود نداشته باشد.

•  در زمانی که نقل معنایی یا نقل قول مستقیم می کنید، لازم است پس از ذکر تاریخ ویرگول گذاشته و شماره ی صفحه ی منبعی را که از آن برداشت کرده اید، بنویسید.

•  اگر منبع مورد استفاده را دو مولف تالیف کرده باشند، نام خانوادگی هر دو مولف را ذکر کنید.

•  اگر بیش از دو مولف منبع مورد استفاده را تالیف کرده باشند، برای بار اول نام خانوادگی همه ی مولفان را بنویسید و برای مرتبه ی دوم و به بعد نام خانوادگی اولین مولف را همراه با واژه ی و دیگران یا و همکاران ذکر کنید.

•  اگر مولف اثر مورد استفاده مشخص نبود، عنوان اثر یا شکل کوتاه شده ی آن را بنویسید. عنوان مذکور را درون علامت نقل قول قرار دهید. و زیر عنوان کتاب، بروشور، یا گزارشی که اثر مورد نظر در آن آمده است، خط بکشید.

•  اگر نام خانوادگی دو یا چند مولف یکی بود، حرف اول نام آن ها را ذکر کنید.

•  اگر در پژوهش یا کارنوشت خود از دو یا چند اثر مولف که در یک سال منتشر شده اند استفاده کردید، با گذاشتن حروف الفبا در جلوی تاریخ ترتیب انتشار آن ها را مشخص و مستند نمایید.(توجه نمایید که در زبان انگلیسی برای این کار از حروف کوچک استفاده می شود.)

•  اگر می خواهید چند مقاله را در یک پرانتز ذکر کنید، نام خانوادگی مولفان را به ترتیب حروف الفبا بنویسید و بین مدخل ها یا مشخصات نقطه ویرگول بگذارید.

•  مکاتبه های شخصی، نامه ها، یادداشت ها، یادداشت هایی از سخنرانیها، پست الکترونیکی، خبرنامه های الکترونیکی و غیره تنها در خود متن مستند می شوند و نه در صفحه ی منابع. برای مستند نمودن این نوع مطالب حرف اول نام، نام خانوادگی نامه نگار یا گزارشگر، نوع مکاتبه و تاریخ آن را ذکر کنید.