دانلود ترجمه مقاله نگرشی جدید به سنگ نگاره های تخت جمشید

در سرزمین ایران و شمال خاوری خلیج فارس منطقه‌ای است که امروزه فارس و در قدیم پارسه خوانده می‌شده، در این منطقه‌ی کوهستانی کوهی با نام قدیمی مهر و نام امروزی رحمت وجود دارد که در دامنه‌ی آن ویرانه‌ کاخی به جا مانده که پشینه‌ی آن به ۲۵۰۰ سال پیش می‌رسد. این کاخ در زمان سلسله‌ی هخامنشیان ساخته شده است که از سال ۳۳۰ تا ۵۵۰ پیش از میلاد بر ایران فرمانروایی می‌کردند. با وجود پژوهشهای بسیار در بارۀ مذهب شاهان این سلسله، ایران‌شناسان هنوز به هیچ نظر قطعی در این مورد نرسیده‌اند، یا اگر رسیده‌اند بر اساس شواهد و تعابیری است که هنوز قابل بحث است. در این مقاله بر اساس سنگ‌ نوشته‌ها و سنگ ‌نگاره‌های این بنا نشان داده می‌شود که شاهان این سلسله بی‌تردید پیرو دین زردشت بوده‌اند که ۶ یا ۷ سده پس از میلاد اولین مذهب رسمی جهان را ایجاد کرده و تمامی نمادهایی که در این کاخ بی‌همتا به کار رفته ایرانی است و به اشتباه، به باورهای مردمان و تمدنهای دیگر نسبت داده شده است.

کلید واژه‌:

۱٫ مقدمه

کشور ایران فلاتی از خاورمیانه است که در منطقه ی معتدل شمالی و بین عرض های ۲۰ تا ۴۰ درجه ی شمالی و طولهای ۴۴ تا ۶۴ شرقی قرار گرفته است. این کشور محدود است از شمال به ترکمنستان، دریای خزر ، آذربایجان و ارمنستان، از جنوب به خلیج فارس و دریای عمان، از خاور به پاکستان، افغانستان، از باختر به عراق و ترکیه.

نام ایران در نهایت، کوتاه شده‌ی “ایریانوخشَترَ” (Irianokhashatra) است، بدین معنی که آریاییان که از قبیله‌های بزرگی تشکیل یافته بودند، نام سرزمین خود را ” ایریو دَئینکهونام” (Irioda’eenk-honam) یعنی زیستگاه آریاییان گذاشته بودند و وقتی که دارای دولت و پادشاهی شدند میهن‌شان را “ایریانوخشَترَ” یعنی پادشاهی ایرانیان خواندند.