انواع شرکت های دانش بنیان
انواع شرکت های دانش بنیان
.
شرکت های دانش بنیان به دو دسته کلی تقسیم می شوند:
۱-شرکت هایی که فقط اعضای هیات علمی مالک آن هستند
۲- شرکت هایی که دانشگاه ها نیز مالکیت دارند.
الف: در صورتی که سهام دانشگاه کمتر از %۵۰ باشد، شرکت دانش بنیان، شرکتی خصوصی است که باید تابع قانون تجارت باشد و در اداره ثبت شرکت ها ثبت شود. دانشگاه ها و واحدهای پژوهشی می توانند بر طبق قانون هیئت امناءها پس از تصویب هیئت امناء در شرکت های خصوصی سهامدار باشند و در بند الف ماده ۴۸ قانون برنامه چهارم نیز به دولت اجازه داده شده است که زمینه ساز و حامی تشکیل شرکت های غیردولتی توسعه فنّاوری و شرکت های خدمات مهندسی باشد.
ب: درصورتیکه سهام دانشگاه %۵۰ یا بیشتر باشد، شرکت دانش بنیان، شرکتی دولتی است. در بند الف ماده ۱۵۴ قانون برنامه سوم توسعه که در ماده ۵۱ قانون برنامه چهارم نیز تنفیذ شده است، دانشگاه ها و واحدهای پژوهشی دولتی مصوب می توانند پس از تصویب هیئت امنا شرکت دولتی تاسیس کنند مشروط به اینکه:
• خدمات این شرکت ها صرفاً در محدوده تحقیقات و خدمات علمی و فنی باشد و دانشگاه را از اهداف اصلی آموزشی و پژوهشی خود دور نکند.
• حداکثر %۴۹ سهام شرکت، می تواند به اعضای هیئت علمی، کارشناسان پژوهشی، تکنسینها و کارکنان همان دانشگاه یا مرکز تحقیقاتی تعلق بگیرد.
• اساسنامه نمونه و یا خاص هریک از شرکت های دانش بنیان دولتی و در هریک از دانشگاه ها یا مراکز تحقیقاتی به پیشنهاد معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری به تصویب هیئت وزیران می رسد.
• سهامداران و شرکت دانش بنیان دولتی از محدودیت قانون منع مداخله وزراء و نمایندگان مجلس، دولت و کارمندان دولت در معاملات دولتی و کشوری مصوب ۲۲/۱۰/۱۳۳۷ مستثنا هستند.
• شرکت های دانش بنیان با مالکیت ۱۰۰ درصد اعضای هیات علمی دانشگاه ها و موسسات پژوهشی مورد تایید وزارت علوم، تحقیقات و فنّاوری تابع قانون تجارت بوده و بر اساس قوانین مذکور و با حمایت دولت تشکیل می شوند.
• هر گونه معامله دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی دولتی با این گونه شرکت ها ممنوع است و کلیه قراردادهای این شرکت ها بعد از پایان قرارداد با تایید وزارت علوم، تحقیقات و فنّاوری بر روی وب گاه زیر قرار می گیرد:
irandoc.ac.ir
